Βροχή, βροχή και πάλι βροχή

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Πουτάνα (συγγνώμη κυρίες μου) μέρα! 600 χλμ βροχής ασταμάτητης, ανάμεσα σε βουνά, λόφους, κοιλάδες και στενούς δρόμους πρόβατα δεξιά και αριστερά. Μερικά βοσκούσαν ακόμη και πάνω στις στέγες (!) αλλά τουλάχιστον αυτά δεν μας ενοχλούσαν.

Μέχρι να βγούμε στον 134 που συνδέει το Bergen με το Όσλο (όχι ότι και αυτός ήταν καμία autostrata) μας βγήκε η πίστη. Το κερασάκι όμως η τούρτα το είχε κρυμμένο στο τέλος. 60 χλμ από το Όσλο δεν βρέχει απλώς. Έχουν σπάσει οι σωλήνες του ουρανού και η διαρροή πέφτει στα κεφάλια μας. Στη στιγμή οι δρόμοι πλημμυρίζουν και ο πλοηγός Σπανός, ενώ οι μοτοσικλέτες έχουν γίνει jet-ski την έχει δει γρήγορος τοπικός και είναι στην αριστερή λωρίδα συνέχεια προσπερνώντας. Αυτό μεγαλώνει το άγχος μας για ατύχημα, ειδικά αν συνυπολογίσουμε και τις σποραδικές ριπές σαν αντλία πυροσβεστικού που δεχόμασταν από τα εκτινασσόμενα νερά του αντίθετου ρεύματος. Ειδικότερα μια από αυτές τις ριπές έκανε το Δημήτρη να… χάσει το φως του για λίγο (ίσως αυτό να ναι και ένας επιπλέον λόγος που το κινητό του έγινε ενυδρείο).

Φτάνουμε στο hostel με αμείωτη τη βροχή, απλώνουμε τα βρεγμένα (έχουμε γίνει expert αυτά) προσπαθούμε να αναστήσουμε το κινητό με το σουσουάρ και τρώμε στον Κούρδο της γειτονιάς (Doner) που αγαπά τους Έλληνες και μισεί τους Τούρκους. Τι μέρα!

Ποιος θα πηδήξει (με την κυριολεξία του όρου)

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Χωρίς κλάματα, αλλά με φυσικό συστολή, αμηχανία και λύπη ο Γιώργος μας χαιρετά και μεις αναχωρούμε για Preikestolen (όπου όχι μόνο πρέπει να φτάσουμε αλλά και να το περπατήσουμε).

Η μέρα βροχερή (σιγά το νέο αλλά δεν μασάμε πια) μα τα χιλιόμετρα ευτυχώς λίγα. 270 μετά είμαστε εκεί. Συναντάμε πάλι τρεις Έλληνες μοτοσικλετιστές που μόλις είχαν κατέβει, οι οποίοι μας πληροφόρησαν ότι η πεζοπορία ανάβασης είναι 1 ώρα και 45 λεπτά. Σιγά να μην ήταν τόσο για τους Αγρελιώτες (Κώστα - Νίκο) τον Κουκουραβίτη (Δημήτρη) και τον παλιόβλαχο Σαμαριναίο (Σπανό). Σε 1 ώρα και 15 λεπτά ήμασταν εκεί. Και κοντέψαμε να μείνουμε! Στον τόπο και για πάντα! Τι τοποθεσία: 604 μέτρα κατακόρυφου βράχου και οι γενναίοι Έλληνες (καλά καλά λέμε καμια μ… για να περνάει η ώρα) φωτογραφίζονται στην άκρη του. Επιστροφή, μπάνιο (με τόσο ιδρώτα γιατί άραγε) τρελή αγωνία στα χαρτιά και ύπνος. Αύριο πρέπει να φτάσουμε Όσλο.

Φωτογραφίες της ημέρας

Μέρα χαρά Θεού - Τοπίο χάρμα οφθαλμών

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Ο Θόρ, ο Σκανδιναβός Θεός, έκανε το θαύμα του (τελικά και οι Θεοί των Σκανδιναβών είναι θαυματουργοί). Η μέρα είναι καταπληκτική και η θέα πηγαίνοντας προς το Bergen αποστομοτική. Φιόρδ, τούνελ, γέφυρες, κουκλίστικα σπιτάκια, ό,τι βλέπαμε ως τώρα δηλαδή, αλλά με το φως του ήλιου και τον καταγάλανο ουρανό αποκτούν άλλη λάμψη και χρώμα! Αναμενόμενο. Κάτι ξέρουμε κι εμείς οι φωτοευαίσθητοι Έλληνες.

Φτάνουμε αργά το απόγευμα στο Bergen και βγαίνουμε κατευθείαν στο κέντρο. Οι Νορβηγοί εδώ, ως προς τη σωματομορφία αποκτούν την εικόνα κατοίκου της πόλης (είναι λιγότερο γυμνασμένοι και πιο περιποιημένοι). Τρώμε στην υπαίθρια ψαραγορά καβουρο-γαριδο-σολωμούς και καταλήγουμε στο ξενοδοχείο αργά το βράδυ όπου γίνεται φωτο-οικονομικό ξεκαθάρισμα. Ο ένας (Τετράδης) αποχωρεί αύριο.

Φωτογραφίες της ημέρας

Στην πόλη του Bernen με τα χαρακτηριστικά σπιτάκια στο background


Η κούραση της ημέρας, έκδηλη


Όταν έβγαινε ο ήλιος στη Νορβηγία, το τοπίο μεταμορφώνονταν


Έξω από το σπιτάκι στο Geiranger λίγο πριν την αναχώρηση

Η Νορβηγία σε όλες της τις εκδοχές

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Δύσκολο να το πεις χωρίς τον κίνδυνο να το αναιρέσεις αλλά μάλλον η ωραιότερη ημερήσια διαδρομή.

380 χλμ με εναλλαγές τοπίων και τις εκπλήξεις να διαδέχονται η μια την άλλη. Πανέμορφες παραποτάμιες διαδρομές, άγρια βλάστηση, και οι πρώτες “φουρκέτες” σκαρφαλώνοντας σε βραχώδη βουνά με τους καταρράκτες από το λιώσιμο των πάγων. Τελευταία πράξη η οπτική επαφή του φιόρδ του Geiranger από ύψος 650 μέτρα, το κατέβασμα και το κάμπινγκ που μας περίμενε στην απέναντι πλευρά ανάμεσα σε καταρράκτες.

Σπιτικό φαγητό εννοούμε ο,τιδήποτε εκτός από σάντουιτς που έχουν ήδη ανακηρυχθεί σε επίσημη διατροφή μας. Ήταν η ώρα για μια υπέροχη ομελέτα.

Την επόμενη το πρωί διασχίζουμε με καραβάκι το φιόρδ και το απόγευμα απολαμβάνουμε το φιόρδ από το υψηλότερο παρατηρητήριο στα 1500 μέτρα.

Τα υπόλοιπα δεν περιγράφονται. Είτε τα απολαμβάνεις ζωντανά είτε παίρνεις γεύση από τις φωτογραφίες.

Αξιοσημείωτα του διημέρου.

Η πρώτη αλλαγή λαδιών στο V-Strom και το πρώτο σοβαρό κρούσμα ανυπακοής αφού ο συνήθης ύποπτος Σπανός Κωνσταντιός παρά τις αντιρρήσεις των υπολοίπων βουτάει στο παγωμένο ποτάμι από ύψος 5 μέτρων.

Φωτογραφίες της ημέρας

To φιόρδ του Geiranger, για πολλούς το ωραιότερο της Νορβηγίας

The Greek dream team


The Greek dream team II


Έλα μια με τον καταρράχτη σου


Αλλαγή λαδιών καθ' οδόν!

Ελληνικό τοπίο

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Ήλιος – ήρεμη θάλασσα – άπειρα νησάκια.

Κατηφορίζουμε με το πλοίο προς το Νότο. Βρίσκουμε την καλύτερη θέση στο 7ο κατάστρωμα του πλοίου με υπέροχη θέα και απολαμβάνουμε το τοπίο. Το καράβι είναι ένα τεράστιο κρουαζιερόπλοιο που κάθε λίγο και λιγάκι πιάνει διάφορα νορβηγικά λιμάνια με ολιγόωρες στάσεις. Κατεβαίνουμε και μεις σχεδόν σε όλα. Είμαστε όμως με όλα τα ΚΑΠΗ της Νορβηγίας και της υπόλοιπης Ευρώπης. ΚΟΛΑΣΗ!! Όλες πάνω από 70!!!!! Το ηλιοβασίλεμα στις 11 με 11:30 το βράδυ μοναδικό.

Hurti-gruten που σας χρειάζεται

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Κάτι ψιλοφαίνεται από ήλιο αλλά μόλις ξεκινήσαμε πάλι βροχή. Συσκευάσαμε τη μακαρονάδα που περίσσεψε (στο τάπερ της μάνας) για καβάντζα και το ταξίδι συνεχίζεται για τα υπόλοιπα νησιά Λοφότεν. Δεν κάνουμε άλλα σχόλια, δείτε τις φωτογραφίες.

Νωρίς το απόγευμα φτάσαμε στο Stamsund και προετοιμαστήκαμε για το ταξίδι με το καράβι της Hurti-gruten για το Trondheim. Παρασκευή βράδυ αναχώρηση στις 10, άφιξη Κυριακή πρωί.

Φωτογραφίες της ημέρας

Ξερή και ξερό ψωμί


Ψάρια λιαστά στα παραδοσιακά ψαροχώρια Λοφότεν





Που έβαλα το φορτιστή μου???


Ποδηλάτες παντώς τύπου και παντώς καιρού όργωναν τη Νορβηγία


Βρείτε τις διαφορές (Find the differences)


Έτοιμη για επιβίβαση στη Hurti-Gruten






To μπαλκόνι από το ξύλινο σπιτάκι στο camping των Λοφότεν που μας φιλοξένησε

Μακαρονάδα Νορβηγιέσκα

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Οι δυο λαλούν στο αυτοκίνητο και οι τρεις χορεύουν με τις μοτό στη βροχή.

…και εκεί που περιμένεις να δεις λίγο ήλιο, ξεκινάς με βροχή. Όλα πάλι από την αρχή. Λίγα χιλιόμετρα σήμερα αλλά υγρά και μουντά.

Είμαστε όμως στο Λοφότεν!! Στα διάσημα νορβηγικά νησιά προς το βορρά. Λείπει ο ήλιος – λείπει το χρώμα. Διαισθανόμαστε όμως όλοι μας τη διαφορά αυτή και τα φανταζόμαστε ηλιόλουστα. Η βροχή δεν μας αφήνει να χαλαρώσουμε και να τα χαρούμε. Δύσκολα στρίβεις ακόμα και το κεφάλι ντυμένος με τον εξοπλισμό για τη βροχή.

Νωρίς το απόγευμα στο κάμπινγκ σε ένα από τα νησιά. Καμπίνα πάνω στη θάλασσα σε πασσάλους, χαρακτηριστικό των νησιών Λοφότεν. Επίσκεψη σε ένα άλλο κοντινότερο νησί. Μαγευτικό! Υπέροχο! Όλα τα “κτίσματα” (τα νορβηγικά εξοχικά αλλά και τα χωριά τους είναι ξύλινες κατασκευές) είναι με πασσάλους πάνω στη θάλασσα. Πανέμορφο ψαροχώρι. Καθόμαστε σε ένα café-restaurant για μπύρες αλλά κάνει πολύ κρύο. Το τζάκι είναι όμως αναμμένο και τα καλοριφέρ στο full. Αποφασίζουμε το βράδυ να μαγειρέψουμε στην καμπίνα και έτσι ψωνίζουμε όλα τα σχετικά. Οκτώ πιάτα καταπληκτική μακαρονάδα. Το μάγειρα που έχουμε μαζί μας στο ταξίδι (διάσημο στην Ελλάδα και τα γύρω χώρες Κώστα Σπανό) του δίνουμε οκτώ φορές συγχαρητήρια.

Φωτωγραφίες της ημέρας

Τα νορβηγικά νησιά Λοφότεν


Περιήγηση στα ξύλινα χωριουδάκι των νησιών Λοφότεν


Ο καιρός αδικούσε τις φωτογραφίες στα νησιά αλλά ο "Καιρός" (Γιώργος Τετράδης) δεν έδειχνε να πτοείται


Το μελαγχολικό βλέμμα του μοτοσικλετιστή που ετοιμάζεται να βγεί στη βροχή


Αδιάβροχα... η επίσημη ένδυση των μοτοσικλετιστών στη Νορβηγία