Στοκχόλμη Ελσίνκι με επεισοδιακό τρόπο

Σάββατο, 1ο Ιουλίου 2010.

Ο Σπανός δοκιμάζει το νερό της Στοκχόλμης και επιζεί. Υπάρχει βίντεο που το επιβεβαιώνει. Πακετάρισμα, φόρτωμα και έτσι όπως είμαστε περνάμε από του μουσείο Vassa (όπου ένα καράβι του 17ου αιώνα που βούλιαξε μετά τον απόπλου ξαναστήθηκε με φοβερή επιμέλεια αφού ανελκύστηκε από τα αβαθή).

Δρόμο για το λιμάνι (απ’ όπου θα φύγουμε για Ελσίνκι) όπου φτάνουμε στην ώρα μας. Με ένα μικρό πρόβλημα όμως! ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΛΙΜΑΝΙ. Από λάθος του turist office στην Στοκχόλμη πήγαμε στο λιμάνι ανταγωνιστικής εταιρείας κι όχι της δικής μας, της Viking Lines. Γκαγκστερική αναστροφή και ξεμπλοκάρισμα αλά Ελληνικά απ’ την ουρά των αυτοκινήτων. Σταμάτα εσύ αυτόν, σταματώ εγώ τον άλλο, φράξε την είσοδο με τη μηχανή ο τρίτος και να το τζιπ βγαίνει! Ζήτω σωθήκαμε (και μαζί σώσαμε και οποιοπαθούσες φιλανδές) ώστε παρόλο που ξαναδιασχίσαμε την πόλη, φτάσαμε στο σωστό χρόνο, στο λιμάνι της σωστής εταιρείας. Καράβι (και τι καράβι, 9 καταστρώματα) και ρότα για Ελνσίνκι.

Τελικά Γερμανία – Ουρουγουάη 3-2! Τι μάτς αλλά πάλι χάσαμε!

Φωτογραφίες της ημέρας

Στο κάμπινγκ του Waxholm της Στοκχόλμης λίγο πριν την αναχώρησή μας

Το καράβι του Μουσείου Vassa που βυθίστηκε 1,5 μίλι μετά την καθέλκυσή του

Κέρινα ομοιώματα του πληρώματος του πλοίου του Μουσείου Vassa (περίπου...)

Στη Στοκχόλμη, εκτός από τα ατελείωτα χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων, υπάρχουν ακόμα και γκρούπ ξενάγησης με ποδήλατα. Το πρακτορείο ξενάγησης παρέχει ποδήλατο και κράνος σε όλους και με οδηγό - ξεναγό ποδηλάτη γυρνάνε εύκολα και γρήγορα όλη την πόλη.


Η θέα από το πλοίο καθώς εγκαταλείπουμε το λιμάνι της Στοκχόλμης με τα αναρίθμητα νησάκια και κατευθυνόμαστε προς το Ελσίνκι.

Στην πόλη των δεκατεσσάρων νησιών (Στοκχόλμη)

Στοκχόλμη και κρουαζιέρα σε ένα!Γιατί για να πάμε στο κέντρο της πόλης που απέχει 36 περίπου χιλιόμετρα, επιλέγουμε το καράβι και έτσι απολαμβάνουμε εν πλω τη θέα της Στοκχόλμης και των νησιών της από τη θάλασσα!Καράβια πάνε κι έρχονται, πλησιάζουν τον ντόκο σο πι και φι και στο ίδιο χρόνο φεύγουν, ταχύπλοα παντού ακόμη και τζετ σκι συναντάς.Με λίγα λόγια κυκλοφορία θαλάσσης πυκνή.

Πάμε παλιά πόλη και Δημαρχείο (όπου ανεβαίνουμε τα 365 σκαλοπάτια του και απολαμβάνουμε τη θέα από ψηλά), πίνουμε καφεδάκια (όχι, διπλός ελληνικός και φραπέ γλυκός δεν παίζει) και γυρίζουμε πίσω (σωστά το μαντέψατε, με το καραβάκι πάλι).

Στην επιστροφή από το κέντρο του Vaxholm στο κάμπιγκ που μένουμε, έχουμε την πρώτη επαφή μας με την αστυνομία της Σουηδίας.Όταν είμαστε έτοιμοι να φύγουμε με τις μοτοσυκλέτες αλλά χωρίς κράνη για τα 5 χλμ της απόστασης έρχεται το περιπολικό!Όλοι μείναμε σταματημένοι αλλά ο Νικος έφυγε (με το Τετράδη και χωρίς κράνος πάντα), ενω η αστυνομικίνα είχε ανοίξει το παράθυρο, προφανώς για να μας μιλήσει.Θεωρώντας το προσβολή τους ακολούθησαν και τους σταμάτησαν.Αγριάδες στην αρχή, αλκοοτέστ μετά, τηλεφωνήματα για να τους πάμε τα έγγραφα, τα οποία είχαμε εμείς (με ταξί όμως αφού κι εμείς δεν είχαμε κράνη). Το γεγονός ότι φεύγαμε την επόμενη κι ο τρόπος που το διαχειρίστηκαν τα παιδιά (πλήρη αποδοχή της ευθύνης, συγκαταβατικότητα κ.λπ) εξηγεί γιατί γλυτώσαμε την κλήση.Εννοείται ότι όλοι έπρεπε να φύγουμε από το σημείο που βρισκόμασταν με κράνη.Έγινε το σχετικό ....ντελίβερι με τις μηχανές και λύθηκε κι αυτό!

Οδηγώντας πάνω στη γέφυρα του Μάλμο

Κοπενχάγη - Μάλμο - Στοκχόλμη: 710 χιλιόμετρα!!!

Ο καιρός καλός ευτυχώς, η άσφαλτος σμυριδόπανο (επίσης ευτυχώς) και ο προορισμός η Στοκχόλμη μέσω της διάσημης γέφυρας του Μάλμο που ενώνει τις δύο χώρες. Στολίδι. 17 χιλιόμετρα στολίδι. 4 χιλιόμετρα υπόγειο τετράγωνο τούνελ και τα υπόλοιπα 13 χιλιόμετρα υπερθαλλάσιο γλυπτό. Έξοχη!

Η υπόλοιπη διαδρομή επίπεδη με δασικές εκτάσεις δεξιά και αριστερά που μπλοκάρουν τη θέα. Ασφαλής έως βαρετή.

8 το βράδυ Στοκχόλμη. Πιο βράδυ δηλαδη, δικό μας απόγευμα. Αυτή την αίσθηση έχεις από τη θέση του ήλιου στον ορίζοντα. Και που είμαστε ακόμα.

Μπαίνουμε στην πόλη και βγαίνουμε επίσης για να φτάσουμε στο camping που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά σε ένα μαγευτικό νησί που ονομάζεται Vaxholm.

Διαμονή σε καμπίνα και φαγητό την τελευταία στην κυριολεξία στιγμή γιατί στην Ελλάδα μπορεί να τρως σουβλάκι στις 2 η ώρα το βράδυ, στη Σουηδία όμως πρώτον δεν έχουν σουβλάκι και δεύτερον δεν σερβίρουν μετά τις 9 και μίση.

Φωτογραφίες της ημέρας:

Πρωινό άπλωμα της μπουγάδας
Στάση για καφέ και βενζίνη κατά την διαδρομή για Στοκχόλμη

Διαβάζοντας το μενού στο σκοτεινό εστιατόριο - μπαρ στο Vaxholm

Βουτιές στη Βαλτική Θάλασσα

Επιτέλους... Σκανδιναβία

H Τετάρτη ήταν και η μέρα που θα αποχαιρετούσαμε το κομμάτι της Νότιας Ευρώπης και θα περνούσαμε στη Σκανδιναβία. Αυτό θα γινόταν μέσω του Λιμανιού του Ροστόκ όπου το καράβι θα μας περνούσε απέναντι στη Δανία στο λιμάνι του Gedser.

Αφού ολοκληρώθηκαν οι πρωινές διαδικασίες όπως ξύπνημα, στέγνωμα υπολοίπων ρούχων, πρωινή γυμναστική (άλλοι στα πάρκα και στους δρόμους και άλλοι στα δωμάτια) βάλαμε ρότα για την πρώτη εκ των Σκανδιναβικών χωρών, τη Δανία.

Αλλα πρώτα μια στάση στο τείχος του Βερολίνου για μια αναμνηστική φωτογραφία...
Γρήγορα, πάμε... θα χάσουμε το πλοίο...!

Το πλοίο για το Gedser δεν συνάντησε τις προσδοκίες μας. Σκουριασμένο και ταλαιπωρημένο, πιο ευκολα θα το συναντούσες σε καμιά παρακατιανή άγονη γραμμή παρά στη συνδετική ανάμεσα σε 2 από Ευρωπαικές χώρες.

Εκεί ωστοσο οι μοτοσυκλετιστές δεν πτοήθηκαν και βρήκαν χρόνο για έναν... υπνάκο
Στην Κοπεγχάγη η διανυκτέρευση ήταν πάλι σε κάμπιγνκ αλλά αυτή τη φορά όχι σε σκηνές... αλλά σε μπάνγαλοος... Ο βρεγμένος πλέον τη βροχή τη φοβάται!!!

Το κάμπινγκ desent και το μπανγκαλοου επαρκές και πλήρως αυτόνομο με τουαλέτα, ντούζ, ψυγείο, πληντύριο και στεγνωτήριο. Οι 2 πρώτες μπουγάδες της εκδρομής ήταν γεγονός.

Λευκά ή χρωματιστά κανείς?

Προς αποφυγή παρόμοιων καταστάσεων

Η επόμενη μέρα λοιπόν μας βρήκε να απλώνουμε και να στεγνώνουμε. Και αν και αυτό για την Ελλάδα εν μέσω καλοκαιριού φαντάζει "piece of cake" που λένε και οι Αγγλοί, στη Γερμανία ωστόσο ήταν σενάριο δύσκολο.

Και επειδή βρεγμένος μοτοσυκλετιστής... δεν ανεβαίνει σε μηχανή να κάνει ταξίδι έπρεπε οπωσδηποτε να βρεθεί ένας τρόπος να στεγνώσουν τα ρούχα ώστε την επόμενη μέρα το πρωί να πραγματοποιηθεί το ταξίδι Βερολίνο - Ροστόκ - Κοπεγχάγη.

Ακολουθήθηκε λοιπόν η σοφή οδός που απαιτούσε την ακύρωση της 2ης διανυκτέρευσης στο καμπινγκ και το κλείσιμο δυο ζεστών, τακτοποιημένων και στεγνών δωματίων στο πλησιέστερο διαθέσιμο ξενοδοχείο. Και αυτό έγινε.

Στη συνέχεια, και αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και αφήσαμε τα πιστολάκια μαλλιών ανοιχτά να στεγνώνουν τα βρεγμένα αποφασίσαμε να δούμε πιο χαλαρά και με περισσότερη ησυχία τα αξιοθέατα της Γερμανικής πρωτεύουσας.

Πρώτη και σημαντικότερη στάση: Μουσείο Περγάμου

Και πως πάμε εκεί ρε παιδιά...

Και αφού το βρήκαμε...
... το ρίξαμε στη μουσική!!!

στην ηλεκτρονική ξενάγηση δηλαδή!!!

Η συνέχεια περιελάμβανε περιήγηση στην πόλη, ξόδεμα μερικών ευρώ σε αναμνηστικά μπιχλιδοενθύμια, καφεδάκι και ένα ωραίο γεύμα στον τελευταίο όροφο ενός γιγαντο-εμπορικού πολυκαταστήματος στην Αλεξάντερ Πλατζ.