Κυριακή 25 Ιουλίου 2010
Δύσκολο να το πεις χωρίς τον κίνδυνο να το αναιρέσεις αλλά μάλλον η ωραιότερη ημερήσια διαδρομή.
380 χλμ με εναλλαγές τοπίων και τις εκπλήξεις να διαδέχονται η μια την άλλη. Πανέμορφες παραποτάμιες διαδρομές, άγρια βλάστηση, και οι πρώτες “φουρκέτες” σκαρφαλώνοντας σε βραχώδη βουνά με τους καταρράκτες από το λιώσιμο των πάγων. Τελευταία πράξη η οπτική επαφή του φιόρδ του Geiranger από ύψος 650 μέτρα, το κατέβασμα και το κάμπινγκ που μας περίμενε στην απέναντι πλευρά ανάμεσα σε καταρράκτες.
Σπιτικό φαγητό εννοούμε ο,τιδήποτε εκτός από σάντουιτς που έχουν ήδη ανακηρυχθεί σε επίσημη διατροφή μας. Ήταν η ώρα για μια υπέροχη ομελέτα.
Την επόμενη το πρωί διασχίζουμε με καραβάκι το φιόρδ και το απόγευμα απολαμβάνουμε το φιόρδ από το υψηλότερο παρατηρητήριο στα 1500 μέτρα.
Τα υπόλοιπα δεν περιγράφονται. Είτε τα απολαμβάνεις ζωντανά είτε παίρνεις γεύση από τις φωτογραφίες.
Αξιοσημείωτα του διημέρου.
Η πρώτη αλλαγή λαδιών στο V-Strom και το πρώτο σοβαρό κρούσμα ανυπακοής αφού ο συνήθης ύποπτος Σπανός Κωνσταντιός παρά τις αντιρρήσεις των υπολοίπων βουτάει στο παγωμένο ποτάμι από ύψος 5 μέτρων.
Φωτογραφίες της ημέρας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου